اثرات سمیت نانوذرات نقره بیو سنتز شده توسط عصاره ماکروجلبک Laurencia caspica روی رده سلولی سرطان پستان T47D

مقدمه: طی سالیان گذشته، به کارگیری نانوذرات نقره (AgNPs) به خاطر فعالیت های ضد رگ زایی، ضد باکتریایی و ضد سرطانی جذابیتی خاص ایجاد نموده است. هدف از انجام این تحقیق، سنتز نانوذرات نقره با استفاده از عصاره جلبک قرمز laurencia caspica و ارزیابی سمیت آن بر روی رده های سلولی سرطان پستان T47D بوده است. مواد و روش‌ ها: در این مطالعه تجربی، بیوسنتز نانوذرات نقره توسط عصاره جلبک قرمز L.caspica انجام گرفت. تایید نانوذرات نقره با استفاده از روش های طیف سنجی مرئی فرابنفش(UV-vis)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) و میکروسکوپ الکترونی گذاره(TEM) بررسی شد. رده های سلولی سرطان پستان T47D و نرمال MRC-5 با غلظت های مختلف نانوذرات نقره در مدت زمان 24 و 48 ساعت تیمار شدند. میزان زیست پذیری سلول ها و میزان دوز 50 درصد کشندگی(IC50) با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت.   یافته های پژوهش: پیک طیف سنجی مرئی فرابنفش نانوذرات نقره سنتز شده در طول موج 420 نانومتر تایید شد. مطالعه ریخت شناسی و اندازه نانوذرات از طریق میکروگراف میکروسکوپ الکترونی گذاره و روبشی نشان داد که نانوذرات اغلب شکل کروی داشته و اندازه ای بین 10 تا 50 نانومتر دارند. نتایج MTT نشان داد که نانوذرات نقره اثر وابسته به دوز و زمان داشته و میزان بقاء سلول ها را به طور معنی داری کاهش می دهد. مقدارIC50   طی 48 ساعت پس از تیمار با نانوذرات به ترتیب غلظت 37/29 میکروگرم در میلی لیتر و غلظت 13/42 میکروگرم در میلی لیتر برای سلول های T47D و MRC-5 محاسبه شد. بحث و نتیجه‌ گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که اثر کشندگی نانوذرات بیوسنتز شده بر روی سلول های سرطانی پستان نسبت به سلول های نرمال بیشتر است. بنا بر این، استفاده از این نانوذرات می تواند به عنوان یک راهکار امید بخش در درمان سرطان پستان مورد توجه قرار گیرد.